Een prachtig voorbeeld van natuurbehoud.

Het verhaal van de algazel: van uitsterven tot terugkeer in het wild.

De algazel in vogelvlucht

eet
gras, kruidige planten, wortels, knoppen en soms groente en fruit
komt uit
randgebieden van de Sahara
uitblinker in
overleven zonder water

De algazel is enorm goed aangepast aan de hitte van de woestijn. Zo goed, dat het dier zelfs maandenlang zonder water kan!

Weer terug in het wild

De algazel was ooit heel veelvoorkomend in Noord-Afrika. Maar sinds de 20e eeuw nam het aantal snel af, door klimaatverandering en jacht voor de horens en het vlees. Sinds 2000 is de soort uitgestorven in het wild verklaard.

Algazel in ARTIS.

De status van deze soort op de IUCN Rode Lijst is bedreigd.

  • niet bedreigd
  • gevoelig
  • kwetsbaar
  • bedreigd
  • ernstig bedreigd
  • uitgestorven in het wild

Natuurbehoud

In 2023 kwam daar echter verandering in. Er leefden namelijk gelukkig nog wel ongeveer 8.000 algazellen in dierentuinen en safariparken over de wereld. Verschillende grote organisaties, waaronder 220 dierentuinen, hebben een succesvol soortbehoudprogramma opgezet De dieren die daaruit voortkwamen konden worden uitgezet in omheinde, beschermde gebieden in Tunesië, Senegal en Marokko. Deze herintroducties waren zo succesvol, dat de soort sinds 2023 niet langer uitgestorven is, maar de status ‘bedreigd’ heeft gekregen.

Algazellenlam met moeder.

Een echt woestijndier

Algazellen kunnen maandenlang overleven in de woestijn zonder water te drinken. Dit lukt ze omdat hun nieren heel efficiënt werken en omdat ze pas beginnen te transpireren bij een lichaamstemperatuur boven de 46 graden. Extra water halen ze ondertussen uit de planten die ze eten.

Twee vechtende algazellen in ARTIS.

De algazel is geadopteerd door STS engineering B.V.